به قلم مدیرمسئول_زهره مختاری_چهارم شهریور، روز کارمند، تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه یک یادآوری ست برای همهی ما که در پشت دیوارهای بیصدای ادارات، انسانهایی بدون گلایه و بی توقع از دیده شدن ایستادهاند چرا که میدانند ستونهای خدمت و اعتماد جامعه اند.
کارمند تعریفش در یک شغل خلاصه نمیشود؛ او «وجدان کاریِ یک ملت» است، تجلی مسئولیتپذیری در برابر مردم و تکیهگاه امید شهروندانی که هر روز برای رفع نیازهای کوچک و بزرگشان به او چشم میدوزند.
کارمند، از نخستین ساعت روز تا واپسین دقایق کاری، صبورانه گرههای زندگی مردم را میگشاید؛ گاهی پشت میز سادهای که تنها ابزارش یک قلم و برگه است، و گاهی در میدان پرهیاهوی خدمت که صدای انتظار مردمی خسته در گوشش میپیچد.
شاید نام او کمتر در تیترها بیاید، اما اثر حضورش در نبض جامعه جاری است؛ از صدور یک سند کوچک تا شکلگیری اعتماد اجتماعی. این روز، فرصتی است برای گفتن «سپاس» به همهی آنان که بیهیچ ادعایی، خدمت را بالاتر از رفاه شخصی خود میدانند.
به کارمندانی که با صداقت، وجدان کاری و شکیبایی، خشتهای اعتماد را در بنای دولت-ملت میگذارند و چراغ امید را در دل جامعه روشن نگه میدارند.
اما تکریم کارمند تنها در تبریک و تقدیر باقی نمیماند؛ اگر قرار است این «سرمایه انسانی» همچنان تکیهگاه جامعه بماند، باید منزلت اجتماعی او پاس داشته شود، معیشتش به عدالت تأمین گردد و بستر رشد و شکوفاییاش فراهم شود. چرا که رضایت مردم، آیینهای است که بازتاب رضایت کارمندان را در خود منعکس میکند.
امروز بیش از هر زمان باید باور کنیم که توسعهی کشور بر دوش کارمندانی استوار است که با جان و دل، مسیر خدمت را هموار میسازند.
روز کارمند بر همهی تلاشگران عرصهی خدمت، خجسته و گرامی باد.