یادداشت روز-به قلم: شهزاد بهادری
امنیت، واژه‌ای ساده اما پرمفهوم است؛ مفهومی که نه تنها ضامن آرامش امروز ما، بلکه میراثی است برای نسل‌های فردا.
روزانه در طی انتشار اخبارهای مختلف متوجه‌می شنویم ،تجربه‌های تلخ منطقه و حوادث جهانی نشان داده‌اند که هیچ جامعه‌ای تنها با قدرت سخت‌افزاری پلیس یا نهادهای انتظامی به امنیت پایدار نمی‌رسد.
امنیت واقعی زمانی خلق می‌شود که "پلیس مقتدر" با "مشارکت همگانی" در کنار یکدیگر قرار گیرند؛ پلیسی که تکیه‌گاه مردم است و مردمی که پشتیبان نیروی امنیت کشورند.
_نقش مسئولیت فردی و اجتماعی
بدون شک ،جامعه امن از رفتارهای کوچک روزمره آغاز می‌شود؛ از رعایت قوانین رانندگی، از سکوت نکردن در برابر بی‌عدالتی، از مسئول دانستن خود در برابر آسیب‌های اجتماعی.
اگر هر شهروند به سهم خویش بخشی از بار مسئولیت امنیت را بر دوش گیرد، پلیس تنها نخواهد ماند.
مسئولیت اجتماعی یعنی باور به این حقیقت که امنیت، سرمایه‌ای مشترک است.
_نقش متولیان امنیت
نیروهای انتظامی، قضایی و امنیتی ستون فقرات ثبات یک کشورند.
پلیس مقتدر یعنی پلیسی که هم در برابر تهدیدها قاطع باشد و هم در برابر مردم، خادم و حامی. متولیان امنیت باید علاوه بر برخورد قاطع با جرم، با برنامه‌های پیشگیرانه، آموزش و ارتباط مستمر با مردم، احساس اعتماد و نزدیکی را تقویت کنند.
این اعتماد است که در بزنگاه‌های تاریخی، امنیت ملی را از هر تهدیدی مصون می‌سازد.
_نقش آموزش و پرورش
مدرسه نخستین سنگر امنیت فرهنگی است.
دانش‌آموزی که از کودکی می‌آموزد حقوق خود و دیگران را بشناسد، قانون را محترم بداند و همبستگی اجتماعی را تمرین کند، فردای جامعه را ایمن‌تر می‌سازد.
اگر امنیت در کتاب‌های درسی، در برنامه‌های فرهنگی مدارس و در رفتار معلمان نهادینه شود، پلیس آینده کمتر نیازمند برخوردهای سخت‌گیرانه خواهد بود.
_نقش رسانه‌ها
از آنجایی که رسانه ها، زبان جامعه هستند می‌توانند با اطلاع‌رسانی درست، آموزش عمومی، نقد منصفانه و روایت‌های امیدبخش، پلی میان پلیس و مردم می‌سازند.
در روزگار جنگ نرم، رسانه‌ها نه فقط منعکس‌کننده اخبار، بلکه مرزبانان ذهن و اندیشه‌اند.
_نقش جوانان
جوانان، پیشگامان تغییرند. آنها با انرژی، خلاقیت و جسارت خود می‌توانند در فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی، یاریگر پلیس باشند.
حضور داوطلبانه جوانان در طرح‌های همیاری اجتماعی، کمپین‌های فرهنگی و آموزش‌های شهروندی، امنیت را از یک مفهوم دولتی به سرمایه‌ای مردمی تبدیل می‌کند.
چگونه در جنگ نرم پل مستحکم وحدت ملی بسازیم؟
جنگ نرم دیگر پشت خاکریزها نیست؛ در ذهن و قلب ماست. دشمن می‌کوشد با ایجاد شکاف میان مردم و حاکمیت، پایه‌های امنیت را سست کند.
در چنین شرایطی، وحدت ملی خود به سلاحی بازدارنده بدل می‌شود.
این وحدت از مسیر چند گام حاصل می‌شود:
_تقویت هویت ایرانی-اسلامی
در آموزش و رسانه‌ها برجسته‌سازی مشترکات قومی و مذهبی به جای اختلاف‌ها؛ ترویج امید و خودباوری در میان جوانان؛ شفافیت و عدالت در رفتار مسئولان امنیتی برای افزایش اعتماد اجتماعی؛
ایجاد شبکه‌های اجتماعی سالم برای مقابله با روایت‌های تحریف‌شده دشمن.
بنابراین نتیجه می گیرین پلیس مقتدر، با همراهی مردم می‌تواند بار مسئولیت پاسداری از امنیت پایدار را به دوش داشته باشد. همان‌گونه که مردم نیز بدون ستون استوار پلیس، در برابر طوفان تهدیدها آسیب‌پذیر خواهند بود.
پس راه ماندگار، هم‌پیمانی مردم و پلیس است؛ مشارکتی آگاهانه که در سایه مسئولیت‌پذیری فردی، آموزش صحیح، رسانه‌های سالم، و جوانانی پرشور، امنیت را به یک فرهنگ ملی تبدیل کند.
وحدت ملی، پل عبور ما از جنگ نرم است؛ پلی که با مصالح اعتماد، همدلی و باور مشترک ساخته می‌شود.