به گزارش پایگاه خبری شهر اصیل، در حالی که شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان تحت رهبری دکتر سیدمهدی ابطحی به یکی از قطب‌های پیشرو فناوری کشور تبدیل شده، انتصاب اخیر او به عنوان سرپرست دانشگاه صنعتی اصفهان موجی از نگرانی را میان فعالان اقتصاد دانش‌بنیان برانگیخته است. این تصمیم وزارت علوم، تحقیقات و فناوری که در تیرماه ۱۴۰۴ اعلام شد، خطر اختلال در مدیریت این شهرک را افزایش داده و مطالبه‌ای گسترده برای حفظ ثبات مدیریتی را به راه انداخته.
انجمن شرکت‌های دانش‌بنیان استان اصفهان و حتی استاندار، با تأکید بر دستاوردهای ابطحی در تقویت زیرساخت‌های حمایتی و اتصال صنعت به فناوری، خواستار ادامه حضور او در ریاست شهرک شده‌اند. آن‌ها هشدار می‌دهند که تغییرات مکرر مدیریتی می‌تواند اکوسیستم نوآوری استان را مختل کند و پیشرفت‌های اخیر را متوقف سازد.
دکتر سیدیاسر معین‌الدینی، فعال اقتصادی حوزه دانش‌بنیان، مشاور سیاست‌گذاری توسعه فناوری و مدرس دانشگاه در زمینه بازاریابی فناوری، در گفتگویی اختصاصی تأکید کرد: «دکتر ابطحی با برنامه‌های راهبردی و توان اجرایی استثنایی، شهرک را به قلب تپنده فناوری استان تبدیل کرده است. خروج او پس از کمتر از یک سال می‌تواند زیست‌بوم نوآوری اصفهان را عقب براند و اعتماد سرمایه‌گذاران را خدشه‌دار کند.»
معین‌الدینی با اشاره به الگوی موفق پارک فناوری پردیس تهران که بیش از یک دهه ثبات مدیریتی را تجربه کرده، پیشنهاد کرد وزارت علوم مدیر دیگری برای دانشگاه صنعتی اصفهان انتخاب کند تا ابطحی بتواند با تمرکز کامل بر شهرک ادامه دهد. وی افزود: «این الگو نشان می‌دهد که ثبات مدیریتی چگونه اعتماد بخش خصوصی را جلب و سرمایه‌گذاری را تقویت می‌کند.» او نقش کلیدی ابطحی در جلب مشارکت بخش خصوصی را برجسته کرد و گفت: «ابطحی نیازها و انگیزه‌های بخش خصوصی – که نیروی محرکه توسعه فناوری است – را به خوبی درک می‌کند. اقتصاد دانش‌بنیان بدون نگرش‌های خلاقانه رشد نمی‌کند و دیدگاه‌های سنتی مدیریتی پاسخگوی چالش‌های این حوزه نیستند.»
این مشاور توسعه فناوری از برنامه‌های بخش خصوصی برای تبدیل شهرک به الگویی ملی خبر داد و تأکید کرد: «تلاش ما برای تقویت پیوند بین صنایع و شرکت‌های دانش‌بنیان است تا شهرک را به نمونه‌ای الهام‌بخش برای دیگر پارک‌های علم و فناوری کشور تبدیل کنیم. این هدف بدون مدیرانی مانند ابطحی دست‌نیافتنی است.» معین‌الدینی درباره تبعات تغییرات مدیریتی هشدار داد: «توسعه فناوری‌های داخلی، چه سخت‌افزاری و چه نرم‌افزاری، تنها راه پایدار برای حل مشکلات اقتصادی کشور است. این نیازمند پذیرش ریسک از سوی حاکمیت و واگذاری نقش‌های کلیدی به بخش خصوصی است. مدیرانی مانند ابطحی ستون‌های این مسیر هستند.»
در چشم‌انداز تبدیل شهرک به هاب بین‌المللی فناوری، معین‌الدینی توضیح داد: «هاب شدن یعنی انعقاد بخش عمده قراردادهای فناوری غرب آسیا در اصفهان. این نیازمند برنامه‌ریزی میان‌مدت برای سرمایه‌گذاری و توسعه زیرساخت‌هاست که بخش خصوصی و شهرک باید در آن به تفاهم برسند. نقش ابطحی در جلب سرمایه‌گذاری خارجی غیرقابل‌جایگزین است.» وی در پاسخ به درخواست‌های انجمن دانش‌بنیان افزود: «عدم ثبات مدیریتی پیامی منفی به بخش خصوصی ارسال می‌کند و می‌تواند به خروج سرمایه‌ها منجر شود.»
وی در پاسخ به درخواست‌های مکرر انجمن شرکت‌های دانش‌بنیان برای تداوم مدیریت ابطحی، گفت: «عدم ثبات مدیریتی، پیامی منفی به بخش خصوصی ارسال می‌کند؛ چه به شرکت‌های مستقر در شهرک و چه به سرمایه‌گذارانی که قصد ورود دارند. این پیام نشان می‌دهد که توسعه فناوری در اولویت وزارت علوم و استانداری نیست و می‌تواند به خروج سرمایه‌ها از شهرک منجر شود.» این مدرس دانشگاه همچنین درباره پیامدهای گسترده‌تر این تغییرات افزود: «صنایع بزرگ و کوچک برای رقابت‌پذیری و سازگاری با محیط‌زیست به فناوری‌های نوین شهرک وابسته‌اند. بی‌ثباتی در مدیریت، بازاریابی این فناوری‌ها را تضعیف می‌کند و مانع حل مشکلات کلان مانند آلودگی هوا یا ناترازی انرژی می‌شود. این امر نقش نخبگان و فناوران در توسعه استان را کمرنگ خواهد کرد.»
شایان ذکراست استاندار اصفهان اخیراً شهرک را بازوی اصلی اقتصاد دانش‌بنیان استان خوانده و بر اولویت‌هایی مانند انرژی‌های تجدیدپذیر تأکید کرده است. این حمایت‌ها، همراه با فریاد فعالان دانش‌بنیان، ضرورت بازنگری در سیاست‌های مدیریتی را برجسته می‌کند. آیا وزارت علوم به این مطالبه‌ها پاسخ خواهد داد یا شهرک علمی اصفهان قربانی تصمیمات شتاب‌زده می‌شود؟ با توجه به سابقه ابطحی در مهندسی عمران و عضویت هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان، آینده این مراکز فناوری اکنون در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
