به گزارش پایگاه خبری شهر اصیل و به نقل از اداره ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر اصفهان، محمدرضا فلاح در نطق میان دستور صد و نود و هشتمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان اینکه علت مخالفت من در لایحه مربوط به شرکت لجستیک راه ابریشم مربوط به حواشی آن است، اظهار کرد: این مخالفت مربوط به موارد حاشیهای این شرکت است نه اصل موضوع. میدانیم که باید به سمت و سوی درآمدهای پایدار برویم، اما سوء استفادههایی که بعضی افراد توسط این شرکتها انجام میدهند سبب نگرانی بنده است که مخالفت خود را تحت این عنوان بیان کردم.
وی در ادامه نطق خود اظهار کرد: امروز بحرانی که نفس شهر را تنگ کرده و زندگی شهروندان عزیز اصفهان را تحت تأثیر مستقیم قرار داده است: آلودگی هواست. بحران آلودگی هوا؛ خطری آشکار برای امروز و تهدیدی پنهان برای فرداست.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: کلانشهر اصفهان این شهر فرهنگی، تاریخی و گردشگری در طول سال بهخصوص در ششماهه دوم سال به دلیل وارونگی هوا، سکون جو و انباشت آلایندهها در شرایط بسیار خطرناک قرار میگیرد. این بحران نهتنها زندگی روزمره مردم را مختل کرده، بلکه زمینهساز بیماریهای ناشناخته و بلندمدت برای نسل امروز و فردای ماست. در برابر این آسیب بزرگ، چه کسی پاسخگوست؟ آیا میتوانیم چشم بر این حقیقت ببندیم که هر روز تعداد قابلتوجهی از شهروندان، سالمندان، کودکان و بیماران تنفسی، به دلیل آلودگی هوا در معرض مرگ زودرس قرار میگیرند؟
وی ادامه داد: آیا نه این است که جان انسانها حرمت دارد؟ پس چگونه است که با بیتوجهی و بیبرنامگی، شاهد تهدید روزافزون سلامت مردم هستیم؟ اگر بر اثر آلودگی هوا، شهروندی جان خود را از دست دهد، آیا این قتل نفسِ ناشی از غفلت نیست؟ و اگر هست، این مسئولیت بر گردن چه کسانی است؟ آیا بر گردن مسئولین بیکفایت و مدیرانی که وظایف قانونی و اخلاقی خود را انجام ندادهاند نیست ؟
فلاح خاطرنشان کرد: سالهاست خشکشدن زایندهرود این رگ حیاتی اصفهان بلکه ایران به گردن «کمبود بارش» و «بیتقصیری دولتها» انداخته میشود. در حالی که همه میدانیم بیتدبیری، سوءمدیریت، برداشتهای بیضابطه و عدم اجرای قوانین باعث شده رودخانهای که باید مایه حیات این شهر باشد، خشک و خاکآلود در بستر خود بماند.
وی افزود: سوال من این است: برای خشکی زایندهرود سالها بهانه آوردند؛ اما برای آلودگی هوا چه بهانهای دارند؟ چگونه میتوانند مرگ خاموش شهروندان را نادیده بگیرند؟ دولت بهویژه مسئولان محیطزیست، حملونقل و صنایع باید پاسخگو باشند. مدیران دولتی، استانی و حتی محلی در حوزههای محیطزیست، حملونقل، انرژی و صنایع باید بدانند که دیگر زمان عذر و بهانه گذشته است.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: امروز مردم از ما اقدام میخواهند؛ نه وعده، نه مصاحبه، نه توجیه. برای نجات اصفهان، باید تمام ظرفیت مدیریتی، اقتصادی و قانونی را به کار ببندیم و این تلاش چیزی نیست جز اقدامات شفاف، عملی و قابل سنجش که برخی از راهکارهای پیشنهادی برای کاهش آلودگی هوا در شهر اصفهان را میتوان مواردی را برشمرد.
وی ادامه داد: برقیسازی کامل ناوگان حملونقل عمومی شامل تخصیص بودجه ویژه دولتی برای برقی کردن ناوگان اتوبوسرانی، تاکسیرانی و حتی سرویسهای کارکنان ادارات و مدارس که سهم قابلتوجهی در تردد روزانه شهر دارند، باید فوراً آغاز شود. سامان دادن به تردد موتورسیکلت ها و جلوگیری از موتورسیکلت های دودزا در سطح شهر و تشویق شهروندان از استفاده دوچرخه و موتورسیکلت های برقی، بدون این تحول، هیچ برنامه کاهش آلودگی هوا به نتیجه نمیرسد.
فلاح گفت: راهکار دیگر توسعه کامل مترو در تمام مناطق اصفهان است. مترو نه یک پروژه لوکس، بلکه تنها راهحل پایدار حملونقل شهری است. اصفهان باید به شهری تبدیل شود که تمام مناطق آن با خطوط مترو به هم متصل باشند. تأمین مالی این پروژه باید اولویت ملی و استانی قرار گیرد؛ نه پروژهای که سالها در صف انتظار بماند.
وی بیان کرد: راهکار دیگر توقف توسعه صنایع آلاینده در اصفهان است. اصفهان دیگر ظرفیت تحمل صنایع آلودهکننده جدید را ندارد. نه تنها نباید توسعه جدید پذیرفته شود، بلکه صنایع موجود نیز باید پایش دقیق، ملزم به تکمیل فیلترها و استانداردها و در صورت تخلف جدی، جابجایی یا تعطیل شوند.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان اینکه این شهر در حال خفگی است و نمیتوان آن را قربانی توسعه نامتوازن کرد، گفت: مردم حق دارند هوای پاک داشته باشند، همانگونه که حق دارند آب سالم، امنیت، عدالت و زندگی باکیفیت داشته باشند. اگر امروز اقدام نکنیم، فردا بسیار دیر خواهد بود. من از دولت، از مدیریت استان، و از مدیران شهری میخواهم و مطالبه میکنم، به بحران آلودگی هوا با نگاه امنیتی، اقتصادی و بهداشتی بنگرید و آن را در اولویت فوری قرار دهید. این مطالبه مردم است؛ مطالبه شورا است؛ و مطالبه وجدان انسانی است.
